Για την φανέλα του ΠΑΟ: «Το βάρος της φανέλας κάνει ακόμα πιο δύσκολη την κατάσταση όταν υπάρχουν συνεχόμενες ήττες. Ειδικά σ' ένα τμήμα που έχει να επιδείξει μεγάλες επιτυχίες. Θέλει ειδική διαχείριση όλη αυτή η κατάσταση απ' όλους, όμως ένα τέτοιο σωματείο, ευτυχώς για τους αθλητές, δεν σε αφήνει να χαλαρώσεις, δεν σε αφήνει να απογοητευτείς. Υπήρξε μεγάλη απογοήτευση σε όλους τους παίκτες. Υπήρξε τρομερή στεναχώρια και το ξέρω πολύ καλά. Με αυτά τα αρνητικά αποτελέσματα θα μπορούσαμε να έχουμε εικόνα διαλυμένης ομάδας, όμως η δυναμική και το μεγαλείο του Παναθηναϊκού δεν σου επιτρέπουν να τα παρατήσεις και σε προτρέπουν να συνεχίσεις τη μεγάλη προσπάθεια».

 

Για την απογοήτευση των 11 ηττών: «Υπήρχαν βραδιές μετά από ήττες που πέρασαν από το μυαλό πολλά πράγματα. Για μένα ομολογώ ότι μετά τον αγώνα με τον Άρη ήμουν πολύ προβληματισμένος και αναρωτιόμουν σε τι λύσεις έπρεπε να πάει ο Παναθηναϊκός για να βελτιωθεί αυτή η εικόνα. Αυτό κρατάει λίγο όμως. Την επόμενη ημέρα το πρωί τα ξεχάσαμε όλα, προχωρήσαμε και η γεύση της νίκης είναι πιο έντονη όταν έχουν προηγηθεί σφαλιάρες».

 

Για την αφιέρωση στον Καλμαζίδη: «Εμείς νιώθουμε την ανάγκη σαν παίκτες ν' αφιερώσουμε τη νίκη με τον Παμβοχαϊκό στον προπονητή μας. Είναι το λιγότερο, που μπορούμε να κάνουμε μετά την προσωπική του πολύ δύσκολη στιγμή, χωρίς φυσικά ν' απαλύνουμε τον πόνο του. Ξέρουμε όμως, ότι το βόλεϊ είναι μέσα στις δικές του διεξόδους σε δύσκολες ώρες και γι' αυτό τον λόγο τού αφιερώνουμε τη νίκη».

 

Για τον Λάιο: «Ο κύριος Λάιος είναι προπονητής εγνωσμένης αξίας και δεν θα κριθεί από το διάστημα της παρουσίας του στον Παναθηναϊκό. Η ευθύνη για την αρνητική πορεία της ομάδας βαραίνει αποκλειστικά τους παίκτες. Αν μπορούσαμε εμείς να είμαστε καλύτεροι τότε ο Παναθηναϊκός δεν θα ήταν σε αυτή τη θέση. Υπάρχουν και οι συγκυρίες βέβαια, η έντονη ψυχολογική φόρτιση που μας οδήγησαν εκεί που μας οδήγησαν, όμως οι παίκτες σπιλώνουν το όνομά τους σε περίπτωση υποβιβασμού και μεγάλης αποτυχίας. Από κει και πέρα κάθε αλλαγή προπονητή φέρνει θετική αύρα. Οι παίκτες αλλάζουν διάθεση κι αυτό συμβαίνει ακόμα περισσότερο όταν προπονητής είναι κάποιος σαν τον κύριο Καλμαζίδη. Ο κόουτς είναι πολύ παθιασμένος με τη δουλειά του, αυτό φαίνεται σε κάθε στιγμή και κατάφερε πάρα πολύ γρήγορα να δώσει στους παίκτες να καταλάβουν τι θέλει και να πιστέψουν στα αποτελέσματα».

 

Για την πίεση της διοίκησης: «Υπάρχει πίεση έτσι κι αλλιώς στον Παναθηναϊκό και είναι απαγορευτικές οι ήττες. Οι διοικούντες στηρίζουν την ομάδα, είναι κοντά της και βγάζουν πραγματική αγάπη για το άθλημα και την ομάδα του Παναθηναϊκού. Όταν υπάρχει συναίσθημα σε οδηγεί και σε σωστές αποφάσεις.

 

Για το αν έχει αποφύγει τον υποβιβασμό: «Ο Παναθηναϊκός είναι με αναπνευστήρα ακόμα. Όχι απλά δεν καταφέραμε τίποτα, αλλά πρέπει να ξεκολλήσουμε από αυτή τη βαθμολογική θέση. Επειγόντως θέλουμε κι άλλες νίκες και θα κυνηγήσουμε την τρίτη συνεχόμενη στον αγώνα με την ΑΕΚ. Η ΑΕΚ ξεκίνησε με διαφορετικούς στόχους από εμάς, έκανε μεγαλύτερες επενδύσεις και έχει καλό πρόσωπο, όμως όλες οι ομάδες έχουν τρωτά σημεία. Πρέπει να κάνουμε νίκες και με ομάδες που είναι ψηλότερα από μας. Είμαστε με την πλάτη στον τοίχο, χρειάζεται να λειτουργήσουμε σαν ομάδα και να ξεφύγουμε από την κατάσταση στην οποία είμαστε. Μόνο έτσι σώζουμε την παρτίδα».

 

Για την μάχη παραμονής: «Στον αθλητισμό παίρνεις αυτό που δικαιούσαι. Αν ο Παναθηναϊκός δεν καταφέρει να μείνει στην κατηγορία, θα κάνει το καλύτερο δυνατό για ν' ανέβει πάλι του χρόνου. Υπάρχει μεγάλη πίεση από τους φιλάθλους, όλοι θέλουν πάντα το καλύτερο, αλλά δεν θα έρθει και η καταστροφή του κόσμου αν πέσουμε. Το λέω με την έννοια ότι οι μεγάλες ομάδες δεν κρίνονται από μια χρονιά».

 

Για την καριέρα του: «Μπορούμε να συνεχίσουμε το σερί, υπάρχει τεράστια θέληση στην ομάδα. Έχω θέληση κι εγώ να συνεχίσω στα 37 μου χρόνια είναι κάτι που με ευχαριστεί πολύ, το αγαπάω και μου δίνει δύναμη να κάνω κι άλλα πράγματα. Θέλω να είμαι και του χρόνου στα γήπεδα, όμως εξαρτάται και από τις συνθήκες γύρω μου και το αν μπορώ κι εγώ να είμαι συνεπής».

 

Για τη μάχη του τίτλου: «Οι δύο ομάδες, που θα φτάσουν στον τελικό είναι η Σύρος και ο Ολυμπιακός. Ο Φοίνικας παίζει πιο πολύ ομαδικά, ενώ ο Ολυμπιακός εξαρτάται από την απόδοση των μεγάλων του ατού όπως ο Ιορντάνοφ. Αν ο Ολυμπιακός έχει σε καλή μέρα τα βασικά του όπλα τότε του δίνω πλεονέκτημα».